Benide Baştan Çıkardın ya Güneş

Kocaman açmıştı ellerini gözlerinde baştan çıkarıcı bir gülümseme ile gel dedi. Saat sabahın henüz başlarındaydı. Güldü, davetkar bakışları ile hadi gel dedi. İçim içime sığmıyordu. Ağır ol dedi keyfini süre süre hazırlan. Dilime bir şarkı dolandı. Söylerken dudaklarım gülümsemenin etkisi ile şekilden şekle giriyodu. Ve içim coşuyordu. Saçlarımı taradım, toka takmakayacaktım, serbestçe bıraktım, üzerine en renklisinden bir giysi seç dedi. Gökkuşağı gibi olurum ama demek istedim, parmaklarını ağzına götürerek susmamı işaret etti. Boyun eğdim.

İncecik etekleri uçuşan bir elbise giymiştim. Üzerindeki ufacık çiçekler hareket edip kaçıvereceklerdi adeta giysiden. Aman dedim yola çıkana dek durun içimden.

Boynuma bir çanta aldım, minicik. Az kalsın kitlemeyi unutacaktım kapıyı çıkarken. Sokak kapısını açtığımda. Bak dedi, şimdi adam gibi bak etrafına. Mucize gibiydi bu. Papatyaların mevsimiydi demek. Aaa biraz ileride gelincikler. Evden uzaklaşıp son kalan bakla tarlasına geldiğimde artık kendimi tutmam imkansızdı.

http://genelce.com/benide-bastan-cikardin-ya-gunes